Όταν πέθανε ο πατέρας μου, μου άφησε το ημερολόγιό του. Όμως για είκοσι χρόνια, όποτε το άνοιγα, δεν κατάφερνα να το διαβάσω - ίσως γιατί δεν καταλάβαινα το γραφικό χαρακτήρα του ή γιατί δεν μπορούσα να ξεπεράσω το θάνατό του. Όταν άρχισα να γράφω "Το παραμύθι των ψυχών", με σκοπό να ξορκίσω τον πάγιο φόβο μου για το θάνατο, τότε, εντελώς ανεξήγητα, μπόρεσα να διαβάσω και το ημερολόγιο του πατέρα μου, και ήταν αυτό που έδωσε τελικά και τη χρονική τοποθέτηση της ιστορίας αυτού του βιβλίου, μια και αποτέλεσε βασική πηγή έμπνευσης και πληροφοριών.
Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης (ΠΑΤΑΚΗΣ 2003)
